ขจัดความเหินห่างทีละเล็กทีละน้อย
ตั้งแต่เริ่มเปิดหอศิลป์แห่งนี้เมื่อปีที่แล้วเป็นต้นมา หอศิลป์คนงานแห่งนี้ก็ได้รวบรวมศิลปินที่สร้างสรรค์ผลงานจากวัฒนธรรมไซต์งานเป็นหลัก มีการนำเอาหุ่นจราจรที่ตั้งอยู่บริเวณไซต์งานริมถนนมาทำเป็นหุ่นเทพเพื่อขอพร และยังมีการนำเอาเสื่อทาทามิมาประกอบกันเข้าเป็นหัวรถบรรทุก พร้อมทั้งเชิญคุณเจียงอี้ซวิน (江奕勳) นักออกแบบชื่อดังมาเป็นผู้ออกแบบป้ายคำขวัญหมอนอิงและป้ายโฆษณาต่างๆจากคำศัพท์ที่หมู่คนงานนิยมใช้โดยใช้สีสันที่สดใสบ่งบอกถึงพลังแห่งชีวิตของไซต์งานด้วย
ภายในกรอบรั้วของไซต์งาน วันหยุดจะมีกิจกรรมศิลปวัฒนธรรมที่เกี่ยวกับไซต์งาน อย่างเช่นการใช้เครื่องเคาะจังหวะที่หาได้ในไซต์งาน ผูกเรื่องราวเป็นละครในไซต์งาน อาศัยรูปแบบหลากหลาย ให้ผู้ชมเป็นประจักษ์พยานว่า หอศิลป์แห่งนี้จะมุ่งพัฒนาผลงานของตนไปในทิศทางใดในอนาคต ซึ่งก็จะค่อยๆ ก่อรูปขึ้น คุณเหอเฉิงอวี้ (何承育) ประธานอำนวยการหอศิลป์ฯ ตั้งความหวังไว้ว่า “หอศิลป์คนงานจะทำลายกรอบรั้วที่ขวางกั้นระหว่างอะไรบางอย่างในเมืองทิ้ง”
นับตั้งแต่เริ่มเปิดพิพิธภัณฑ์ผู้ใช้แรงงานเป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน มีบริษัทก่อสร้างต่างๆ มากมายมาเยี่ยมชม แม้แต่ออฟฟิศไซต์งานที่ตั้งอยู่ที่ไซต์งานเดิมต้องต่อเติมหลังคาและเพิ่มจำนวนที่นั่ง เสริมคุณภาพสภาพแวดล้อมของสถานที่พักผ่อนในไซต์งานเพื่อรองรับผู้ชมได้มากขึ้น อาศัยการถ่ายทอดวัฒนธรรมไซต์งานมาจุดประกายให้ผู้คนได้มีโอกาสทำความรู้จักกับคนงานมากขึ้น ในอนาคตจึงจะมีความเป็นไปได้ในการปรับปรุงสภาพแวดล้อมการทำงานให้แก่ผู้ใช้แรงงานเหล่านี้ได้ มีความเข้าใจและมีความอ่อนโยนต่อพวกเขามากยิ่งขึ้น รวมทั้งมีความรู้สึกขอบคุณต่อสิ่งที่บรรดาวีรบุรุษนิรนามเหล่านี้ได้อุทิศให้
พิพิธภัณฑ์ผู้ใช้แรงงานอาศัยกิจกรรมด้านศิลปะ ลดความห่างเหินระหว่างผู้คนกับไซต์งาน