ไม่ได้มีเพียงสนามเด็กเล่นใกล้บ้านฉันที่ถูกรื้อ
“เดิมทีก็ได้ยินมาว่า ไม้ลื่นหินขัดที่อยู่ในสนามเด็กเล่นของสวนสาธารณะจือสิง (知行公園) แล้วก็ยังมีสวนสาธารณะวัฒนธรรมชนพื้นเมือง (原住民文化主題公園) จะถูกรื้อทิ้ง ตอนนั้นก็ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่สุดท้ายแล้ว ไม้ลื่นหินขัดในสวนสาธารณะชิงเหนียน (青年公園) ที่อยู่ใกล้บ้านของตัวเองก็ถูกรื้อไปด้วย ดิฉันจึงโทรศัพท์ไปสอบถามหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ก็ได้รับคำตอบแบบง่ายๆ ว่า เป็นเพราะขาดการบำรุงรักษาและซ่อมแซมมาเป็นเวลานาน ทำให้ไม่ปลอดภัยจึงต้องรื้อทิ้ง” คุณหลินหย่าเหมย ผู้ก่อตั้ง PPCC เล่าให้เราฟังถึงสาเหตุที่ทำให้เธอสนใจและเอาใจใส่ต่อพื้นที่สำหรับการเล่นสนุกของเด็กๆ
“มีเครื่องเล่น 3 อย่างภายในสวนสาธารณะชิงเหนียนที่ถือว่ามีประวัติศาสตร์ยาวนาน และมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง ไม้ลื่นที่ทำจากเหล็ก ไม้ลื่นที่ทำจากหินขัด และป้อมอวกาศที่สร้างขึ้นเพื่อรำลึกถึงการลงเหยียบดวงจันทร์ของนีล อาร์มสตรอง นักบินอวกาศคนดัง ซึ่งต่างก็เปี่ยมไปด้วยความทรงจำของผู้คนจำนวนมาก” และเพื่อให้เสี่ยวเซี่ย (小夏) ลูกสาวของเธอมีโอกาสได้เล่นในฐานทัพลับในวัยเด็กของตัวเอง ก่อนที่คุณหลินหย่าเหมยจะผันตัวเองมาเป็นคุณแม่เต็มตัว เคยทำงานเป็นผู้ช่วยผู้จัดการในสำนักบัญชีมาก่อน จึงได้เตรียมพร้อมอย่างเต็มที่ด้วยการจัดทำรายงานที่มีทั้งภาพและคำบรรยายสรุป เพื่อนำเสนอข้อเรียกร้องต่อสมาชิกสภาไทเปที่เป็นผู้แทนของเขตวั่นหัว
รายงานที่จัดทำขึ้นเพื่อปกป้องสิทธิในการเล่นของเด็กๆ ฉบับนี้ ให้ความสำคัญกับการเปิดโอกาสให้เด็กๆ ได้แสดงความคิดเห็นและพลังแห่งการมีส่วนร่วมของประชาชนในท้องที่ ทำให้ตั้งแต่ปลายปีค.ศ.2015 เป็นต้นมา รายงานฉบับนี้ได้ผ่านสายตาของทั้งสมาชิกสภากรุงไทเป ไปจนถึงหัวหน้าหน่วย PSLO และผู้อำนวยการสำนักการโยธา กรุงไทเป รวมทั้งในปีค.ศ.2018 ยังถูกนำเสนอต่อ ดร.เคอเหวินเจ๋อ ผู้ว่าการกรุงไทเปด้วย การที่กรุงไทเปยินดีรับฟังความคิดเห็นของประชาชน จนจัดสรรงบประมาณมากกว่าสิบล้านเหรียญไต้หวัน มาใช้ในการก่อสร้างสนามเด็กเล่นที่ต่างก็มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเองตามแต่ละท้องที่มากกว่า 30 แห่ง ถือเป็นผลงานสำคัญที่ถูกนำมาใช้ในแคมเปญสำหรับการเลือกตั้งของ ดร.เคอเหวินเจ๋อ ในด้านการทำให้ไทเปเป็น “เมืองที่มีความเป็นมิตรสำหรับเด็ก” ด้วย
ไม่เพียงแต่จะมีกรณีของหลินหย่าเหมยเท่านั้น แม้แต่สวนสาธารณะต้าอัน (大安森林公園) ซึ่งอยู่ใกล้บ้านของจางหย่าหลิน (張雅琳) เลขาธิการของ PPCC ก็ประสบปัญหาแบบเดียวกัน คุณจางหย่าหลินกล่าวว่า “ในปีค.ศ.2015 การที่ไม้ลื่นซึ่งทำจากหินขัดจำนวน 76 แห่งทั่วกรุงไทเป ไม่ผ่านการตรวจสอบมาตรฐาน CNS (National Standards of the Republic of China) จนเกิดเป็นข้อกังวลด้านความปลอดภัย ทำให้ถูกรื้อทิ้งไป 60 แห่ง และเหลือเพียง 16 แห่ง”
คุณหลินหย่าเหมยและคุณจางหย่าหลินที่เคยทำงานเป็นผู้จัดการแบรนด์ในบริษัทข้ามชาติ ได้แบ่งปันความเห็นที่รู้สึกว่าทางกรุงไทเปทำงานแบบลวกๆ ให้กับเหล่ามิตรสหายรอบตัวที่ต่างก็เป็นคุณแม่เหมือนกัน ก่อนจะใช้พลังของสื่อโซเชียลในการรวมพลคุณพ่อคุณแม่และลูกๆ ร่วมร้อยคน ไปยื่นข้อเรียกร้อง ณ ที่ว่าการกรุงไทเปในเดือนธันวาคม ค.ศ.2015 ปฏิเสธการนำเครื่องเล่นของเด็กแบบสำเร็จรูปมาตั้งไว้ในสวนสาธารณะ เหมือนเป็นเครื่องเล่นกระป๋องสำเร็จรูป อันถือเป็นจุดเริ่มในการเปิดประตูของหน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้อง เพื่อเริ่มต้น “การปฏิวัติสนามเด็กเล่น”
หลังจากหลินหย่าเหมยได้พยายามอย่างเต็มที่ กรุงไทเปก็ได้สร้างไม้ลื่นหินขัดซึ่งได้มาตรฐานตาม CNS ขึ้นใหม่ เพื่อให้เสี่ยวเซี่ย ลูกสาวของเธอได้เล่นสนุกในสวนสาธารณะชิงเหนียนเหมือนกับที่ตนเองเคยเล่นในวัยเด็ก